Në gjysmën e parë të shekullit të tetëmbëdhjetë Kukësi populloi me banorë të fshatit Osmanaj (BICAJ). Në këtë kohë vjen emri Drinabardh, deri në vitin 1922, kur përfshihet në Perfekturen e Kosovës. Në vitin 1923 Kukësi kishte 28 shtëpi me 186 banorë dhe ishte qendra e provincës. Në gusht të vitit 1925 u caktua një qendër e përsosjes. Popullsia e Prizrenit dhe Gjakovës dhe Gorës po rritet me Institucionet Shtetërore, Shkollën, Shoqatën e Sporteve "Kosova", grupin muzikor, Organizatën Kulturore "Djelmia Shqiptare". Një rrjet shërbimi publik dhe pazari i së dielës. Në dhjetor të vitit 1944 u themelua administrimi i përsosur i qytetit dhe qyteti filloi të lëvizte me shpejtësi në një qendër të vërtetë administrative, politike, ekonomike, kulturore dhe sportive. Në vitin 1962, qeveria vendos për përmbytjen e Kukësit, fillon ndërtimi i qytetit të ri. Në vitin 1970, Kukesi arriti në 6073 banorë. Në vitin 1978 shmanget tërësisht në qytetin e ri të Kukësit Qyteti i ri i Kukësit, i ndërtuar si rezultat i përmbytjes së Kukësit të vjetër nga ujërat e liqenit artificial të Fierzës, ndodhet 3 km në juglindje të Kukësit të vjetër, në Fusha e Lumenit dhe brigjet e liqenit Fierze. Ajo ka një shtrirje veri-jug prej 1.4 km dhe 0.9 km në lindje-perëndim. Ajo ka një sipërfaqe totale prej 150 ha dhe një lartësi mesatare 340-350 metra mbi nivelin e detit. Pozicioni gjeografik i jep mundësi për t'u lidhur me Prizerenin, Tetovën, Dibrenin, Tiranën, Shkodrën, Tropojën dhe Gjakovën. Ndërtimi i qytetit të ri të Kukësit filloi më 22 korrik 1962, që nga ajo kohë filloi të populloj, dhe në vitin 1978 mbaron rivendosja e banorëve të Kukësit Vjetar. Sot, qyteti ka rreth 25,000 banorë. Përveç banorëve të qytetit të vjetër, ajo ishte e banuar edhe nga banorët e Ramazisë të Fabrikës së Bakrit etj. Në 1999 ai u propozua për Çmimin Nobel për Paqe me motivimin për mikpritjen e popullit kosovar gjatë periudhës së luftës.

HOTEL AMERIKA

HOTEL GJALLICA